Marklin 37956 DB SERIE 03 STOOMLOCOMOTIEF MFX+ 2013

VOLLEDIG UITVERKOCHT BIJ MARKLIN ... BIJ ONS NOG ZEER BEPERKT OP VOORRAAD!

Voorbeeld: Sneltrein-stoomlocomotief serie 03 met getrokken tender. Oude uitvoering van de Deutsche Bundesbahn (DB), met Witte-windleiplaten, oud type ketel, eenheidsbaktender 2´2´T34, DB-reflexglaslampen, eenzijdige automatische treinstopinrichting en bufferschijf met waarschuwingskleur. Bedrijfsnummer 03 244. Bedrijfstoestand ca. 1965.



Model: Met Digital-decoder mfx+ en uitgebreide geluidsfuncties. Geregelde hoogvermogenaandrijving met vliegwiel in de ketel. 3 assen aangedreven. Antislipbanden. Locomotief en tender voornamelijk van metaal. Ingericht voor rookgarnituur 7226. Driepuntsfrontsein wisselt met de rijrichting en naderhand in te bouwen rookgarnituur traditioneel in bedrijf, digitaal schakelbaar. Verlichting met onderhoudsarme warmwitte LED’s. Kortkoppeling met mechaniek tussen loc en tender. Op de tender door mechaniek geleide kortkoppeling met NEM-schacht. Berijdbare minimumboogstraal 360 mm. Zuigerstangbeschermhulzen en remslangen meegeleverd. Lengte over buffers 27,5 cm.

Highlights:

• Uitgerust met de nieuwe Digital-decoder mfx+.
• Nieuwe constructie van de serie 03 in de oude versie.
• Bijzonder fijne metalen constructie.
• Opengewerkt staafframe en veel gemonteerde details.
• Hoogvermogenaandrijving met vliegwiel in de ketel.
• Veel bedrijfs- en geluidsfuncties digitaal schakelbaar.

De stoomlocs van de serie 03 ontstonden eigenlijk als noodoplossing voor de al bestaande machines van de serie 01. In het typeprogramma van de DRG van 1923/1924 was alleen de serie 01 met een asdruk van 20 ton als eenheidslocomotief opgenomen. De slechte financiële positie van de DRG maakte een vlotte aanpassing van de spoorlijnen op 20 ton echter onmogelijk, zodat er tot aan het einde van de jaren 1920 nog geen 01-machines konden worden ingezet naar het noorden van Duitsland. Ook oudere Länderbahnmachines waren ongeschikt, want veel trajecten waren slechts voor een asdruk van 17 ton toegelaten. Er dus werden er "lichte sneltreinlocs" met een asdruk van maximaal 17,5 ton besteld, waarvan Borsig vanaf 1930 de eerste drie machines als serie 03 leverde. Deze werden tot 1937 gevolgd door nog 295 machines. Naast Borsig waren ook Krupp, Henschel en BMAG bij de bouw betrokken. De ketel en cilinders waren kleiner dan die van de 01 en ook het staafframe was lichter, zodat de machines een belasting per as van maximaal 18 ton hadden. Vanaf de 03 123 werden de pompen naar het midden van het voertuig verplaatst en vanaf de 03 163 kregen de locs grotere voorste loopwielen. In 1934 werd de 03 154 voor testdoeleinden van een gedeeltelijke stroomlijnbekleding voorzien. In 1936 kreeg de 03 193 ook als proef een volledige stroomlijnbekleding en werd hij de reservemachine bij uitval van de serie 05. De locomotieven werden voornamelijk in Noord- en Oost-Duitsland gestationeerd, waar talloze hoofdspoorlijnen nog niet geschikt waren voor een belasting per as van 20 ton. Na de Tweede Wereldoorlog gingen de 86 machines naar de DR, 144 werden overgenomen door de DB en de overige gingen naar de PKP of bleven zoek. De DB-machines waren onder andere in Osnabrück, Hannover, Mönchengladbach en Trier gestationeerd. Vanaf 1960/1961 werd depot Rheine het 03-centrum. Aan het eind van de jaren 1960 werd de 03 (vanaf 1968: 003) overbodig. De laatste DB-machines werden door depot Ulm tot 1972 ingezet op de hoofdspoorlijn naar Friedrichshafen.